1997. In het vierde jaar van de kunstacademie st. Joost in Breda startte ik 'het schaakproject', waarin een koning en koningin met hun onderdanen pion, paard, loper en toren een tumultueus bestaan leidden met veel conflicten en strijd. Maar ook met vriendschap en liefde, al dan niet gelukkig.
Het zijn thema's die me nog steeds bezighouden; menselijke relaties met al hun tekortkomingen, innerlijke conflicten - mede als gevolg van het duale denken - de dood en de complexe relatie tussen mens en natuur. Als tegenhanger van de zware thema's begon ik, als natuurliefhebber, 'en plein air' het grillige landschap vast te leggen, vooral langs de rivier. Wilgen, brandnetels, lucht.
Daarop volgde een serie van grote tekeningen van houtskool en olieverf. Ik zette wat lijnen op papier en daaruit ontstonden beelden van conflictueuze toestanden waarin mensen en dieren met zichzelf of elkaar de strijd aangingen.
In diezelfde tijd startte ik de 'true crime' serie. Met action man, surfgirl en fotocamera in mijn rugzak struinde ik door de bossen op zoek naar het perfecte decor voor een schimmig tafereel met soms, voor één van de poppen, een dodelijke afloop. De meeste foto's heb ik later met olieverf beschilderd. Ik wilde een soort 'still' uit een film creëren waarbij de toeschouwer zelf het verhaal mocht verzinnen.
Na een aantal jaren hing ik de poppen aan de wilgen en ging ik op pad met uitgeknipte en met krijt of verf bewerkte figuren. Het decor was nog steeds de overweldigende natuur. Op een uitzondering na konden deze foto's mij maar weinig bekoren.
Wel lagen ze aan de basis van de reeks van uitgescheurde mens- en dierfiguren die ik later maakte, met dit verschil dat ik het decor nu zelf schilderde. Met naald en plakband pinde ik de figuren in gewenste positie vast op de ondergrond. Hoewel ik in mijn atelier werkte, speelde alles zich nog steeds af in de vrije natuur. Ik haalde buiten naar binnen. Hoofdthema's: machtsverschil, conflict én overgave.
Mijn nieuwste project heet 'symbiosis intergalactica', waarin ik het landschap en levensvormen op een fictieve planeet onderzoek. Ik kwam op het idee toen ik goed naar een mislukte, gefrommelde tekening keek. Het had iets dierlijks en plantaardigs tegelijkertijd. Na nog wat vouwen en scheuren fotografeerde ik het object tegen een zelfgeschilderd decor, precies zoals ik het met de uitgescheurde mensfiguren deed, alleen het resultaat was totaal anders, het beeld leek van een andere planeet te komen. Een plek waar uitsluitend met natuurlijke, intelligente materialen wordt gewerkt, die zich aanpassen aan de omstandigheden en die zichzelf bij schade kunnen genezen. Een plek waar symbiosen mogelijk zijn tussen zowel alle levensvormen als 'dode'objecten.
